Minggu, 31 Juli 2016
PELESIR KA KEBON BINATANG
Lamun libur sakola Ana, Shifa, Chelsea, sarta Vania rek indit ka kebon binatang babarengan. Dina waktu, pakansi kulawarga Vania ngajak pelesir ka kebon binatang.
Harita keur soré, Ana, Shifa, Chelsea, Tasya, sarta Putri ulin bareng di alun alun.Teu lila aya nu gogorowokan bari ngagupayan ,singhoreng teh geuning Vania
Vania: "(Bari leumpang ngadeukeutan babaturan terus ngariung). Yeuh babaturan, kuring mere beja ".
Syifa: "Beja naon Van ?
Ana: " Pasti urang diajak jalan nya."
Vania: "Geuning nyaho?"
Ana: "Kuring nebak asal wae ,hehe."
Vania: "Tapi tebakan maneh bener, An. Jadi kuring bakal ngajak kabeh jalan - jalan ".
Chelsea: " Hayang jalan - jalan ka mana cenah Van?"
Vania: "Ayeu na mah urang pelesir ka kebon binatang. ,nya keun bae teu seru.oge. Tapi waktu ieu mah leuwih alus. Sabab urang inditna sarerea "
Ana: "Wah, kabeneran atuh uing tacan pisan ka kebon binatang. "
Shifa: "Lamun pelesiran haratis kieu mah, pasti daeklah .rezeki tong ditampik sist. "
Ana: "Enya bener, Syif."
Chelsea: "Tapi, lamun ngajak - ngajak urang heug teu meunang ku kolot maneh kumaha Van?"
Vania: "Tenang Chel, nu nitah ngajak babaturan teh mama jeung papa."
Putri: "Duh ... hampura Van. waktu ieu mah teu bisa datang. "
Vania: "Naha, kunaon kitu?"
Putri: "Lain teu daék datang, tapi kuring keur boga urusan nu séjén. hampura pisan nya ... "
Vania: "Lamun enya teu bisa, teu nanaon lah . Urang pakansi babarengan waktu ka hareup. "
Putri: "Hatur nuhun nya Van ..."
Vania: "Ari nu sejenna marilu ?"
Ana: " Pasti atuh Van."
Syifa: ". Tenang euy, kuring oge milu"
Chelsea: "Enya, sanajan kuring tos mindeng ka kebon binatang, tapi ari diajak gratis mah uing moal nolak komo dina liburan sist ,hehe ... "
Tasya: "Ehmm ... hehehehe ... Kuring teu bisa ngiluan nya. Sabab, bade ka imah nu di Medan. Hehehe punten pisan nya ... "
Chelsea: "Haar Tasya ... euweuh maneh mah teu rame ..."
Tasya: "Hehehe ... dina waktu kahareup sugan ..."
Vania: "Nya enggeus teu nanaon moal maksa nu embung. "
Ana: "Pelesiranna iraha ?"
Vania: "Poe minggu isuk isuk daratang ka imah kira-kira jam 7 lah. "
Ana: "Heug ..."
Chelsea: "Ehh, mendung geuning. kuring balik heula nya ... "
Tasya: ". Sakali deui, hampura nya Van"
Putri: "Hapunten, Van."
Vania: "Enya ..."
Tasya jeung putri: "Urang balik miheulaan nya Van ..."
Syifa: "Kuring ogé rek balik nya Van."
Vania: "Ehh dagoan atuh..."
Poe Minggu, maranéhanana kumpul di imah Vania. Tuluy maranehna dariuk di mobil satengah dalapan isuk-isuk prung mobil miang. Sapanjang jalan, maranehna bener ngarasakeun panorama alam nu éndah. Nepi ka, maranéhanana anjog di kebon binatang.
Syifa: "Asiikk ... tungtungna nepi."
Ana: "Kuring geus teu sabar yeuh hayang buru buru asup."
Vania: "Nya hayu atuh asup nungguan naon deui ."
Syifa: "Tungguan heula. dimana Chelsea? "
Ana: "Di mobil jiga na mah."
Vania: "(kasampak aya di mobil).tah geuning Chelsea. "
Syifa: "Dasar budak teh gawena ngan saukur molor."
Ana: "Biasa, cap pélor ."
Syifa: "Naon kitu?"
Ana: "Enya nempel bantal terus molor. Hahahahaha ... "
Vania: "Ehh, kumaha lamun ku urang dileketek manéhna?"
Ana jeung Syifa: "Tah ide alus."
Vania: "Dina itungan ka tilu, urang keletekan manéhna. 1,2,3 ... "
Vania, Ana, Syifa: "Chelsea hudang! (bari ngalaketek awak Chelsea) "
Chelsea: "Heeii nanaonan sihh! Ehh, geuning geus nepi ? Hehehe, kuring kasarean yeuh. "
Vania: "Hayu ahh, urang asup!"
Chelsea: "Tungguan kuring ..."
Maranéhanana langsung indit ka loket kebon binatang. sateuacanna.asup kudu meuli karcis heula geus meunang karcis, maranéhanana geura-giru asup.
Ana: "Wah, kabuktian Gajah bener - bener gede? (bari nempo jeung heran di tempat gajah) "
Syifa: "Piraku maneh can pisan nempo gajah?"
Ana: "Kungsi bener. tapi, ngan gambar doang. "
Vania: "Ehh Ana, itu geuning dulur maneh ."
Ana: "Dimana"
Vania: "Tuuh ... (nunjuk ka arah orang-Utan)"
Chelsea: "Hahaha, sarua geuning jeung maneh An ."
Ana: "ihh, maneh mah ngeunah wae ngomong teh ."
Syifa: "Ehh, geus.ah hayu urang nempo jerapah wae yukk. "
Teu lila nepi di dipager jerapah.
Ana: "Wah, bener luhur. (bari tanggah ningali jerapah) "
Chelsea: "Syif, kuring foto nya nukangan jerapah..."
Syifa: "Sok Chel. (Cekrik). Geus yeuh Chel. " bari mikeun kamera
Vania: "Urang nguriling nempo anu sejenna yuk."
Bring arindit ngurilingan ningalian sasatoan nu aya didinya diantarana sasatoan nu di cai - .
Chelsea: "ihh, kuya - lucu kuyana.,Syif sok foto deui nya kuring ku maneh tapi jiga ngarendeng jeung kuya "
Syifa: "Chelsea mah dasar kabiasaan!"
Ana: "Ohh, tétéla kawas kieu lauk piranha teh ti sisi kasampak jiga nu biasa.bae , naaa eta huntu hiiiiyy. "
Vania: "Ciciren kakara nyaho, kade maneh bakal jadi parab ku lauk piranha, nyaho."
Ana: "Teu bisa atuh. pan lauk piranhana oge di akuarium. lamun kitu meureun dihakan ku hiu atuh. "
Vania: "Ieu mani loba pisan nya."
Ana: "Lamun lauk piranhana baradag sagede gede lauk hiu meureun akuarium na oge jebol atuh. euy. "
Vania: "Hayu ah urang nguriling deui uing embung nyiksa nu gareulis ningali nu sejen wae nya . "
Syifa: "Vania mani bageur euy ,hehe!"
Sanggeus seubeuh kukurilingan, maranéhanana inget ka balik.jaba geus carapeeun .Prung mobil indit balik muru ka imahna Vania,barang geus nepi maranéhanana langsung pamitan da hayang kumpul deui jeung kulawarga.na
Syifa: "Haturnuhun nya Van, diajak jalan - jalan haratis ,hehe."
Chelsea: ". Nuhun nya Vania"
Ana: "Hatur nuhun Van. kakara pisan kuring mah indit ka kebon binatang tur ningal rupa rupa sato anu langka "
Vania: " sami sami luurr ..."
Mangga bade dikopy paste mah ,mung kade tong hilap cantumkeun blog sumberna ^_^
Jumat, 29 Juli 2016
KASEHATAN PANGKAL KABERSIHAN
Fadli, Ikbal, sarta Sukamto: Assalamualaikum ...
Indah :: Waalaikumsalam ....kumaha daramang ?
Fadli, Ikbal & Sukamto: Alhamdulillah, pangesto sadayana
Sukamto: Oh enya, urang ningali ti katebihan teh Indah jiga nu riweuh. ,emang riweuh ku naon kitu?
Ikbal: Enya, di talingakeun teh ku urang Indah mani riweuh.
Indah :: Oh ... ieu mah da keur ngabersihan imah jeung pakarangan ..
Fadli: Naon-wae anu dibersihan,Ndah ?
Indah :: Mimiti , kuring ngepel kamar, saperti :ruang keluarga, pangkeng jeung rohangan dapur.
Fadli: Oh enya, Indah ...di buruan tukang imah ningali teh loba runtahna ,eta ge rek diberesihan ?
Indah : Pasti atuh. Sabab baris loba reungit jeung sayangna Lamun urang mindeng digegel ku reungit sarua yen urang bakal keuna ku panyakit DBD.
Ikbal: Naon ngaran reungitna, jeung naon hartina DBD ?
Indah : Ayeuna ku Indah di jelaskeun. ngaran reungit ieu téh disebut oge aides aighepty asalna ti Latin. lamun nyedot getih urang, urangna jadi muriang nyaéta demam berdarah. lamun parna bisa ngakibatkeun maot
Sukamto: Jadi, ambeh tong katepaan, urang kudu kumaha atuh ?
Indah :: Tah Patarosan nu alus. Kumaha pikeun nyegah eta: 1. Utamana pikeun nu boga bak mandi kudu di kuras unggal poe, 2. Pikeun jalma anu miboga solokan di hareupeun imah nya sok dibersihan jeung 3. Lamun di imah urang aya kaléng nu geus teu kapake , jieun pot keur pepelakan atawa dikubur. Tapi ari teu kapake jadi runtah alusna mah di beuleum wae.
Ikbal: Oh enya, Indah, naha atuh urang kudu bebersih nepi ka riweuh jeung cape.
Indah : Astaghfirullah ...... .. , Fadli maneh mah sakitu geus di écéskeun yén Kabersihan teh pangkal Kasehatan
Sukamto: Dasar si Fadli mah budak kedul , Indah
Indah, Ikbal & Sukamto: Ha ... ha ... ha ... ha ...
Ikbal: Sigana mah urang kudu balik yeuh, sabab waktuna geus sore.
fadli: Oh enya, Indah.
Sukamto: Urang teruskeun wae isukan di sakola ngeunaan nu tadi Oh enya, nuhun nya, geus nerangkeun ngeunaan kebersihan pangkal Kaséhatan
Indah Oh enya, sami sami ...
Fadli, Ikbal & Sukamto: Nya atos atuh... Assalamualaikum ...
Indah : Waalaikumsalam ....
Bilih bade kopy paste mangga mung tong hilap cantumkeun sumber blogna ,nuhun ah ^_^
Sabtu, 23 Juli 2016
MIÉLING PROKLAMASI
Hilman : "Agustusan taun 2016 ayeuna mah sigana bakal ramé geura Pop."
Popi : "Naha ku naon kitu?"
Hilman : "Enya, apan umur kamerdékaan nagara urang téh panceg 71 taun."
Déwi : "Aéh, enya. Di tempat urang rék aya raraméan naon waé, nya?"
Agus : "Alusna mah diayakeun pertandingan maén bal, sing ramé pisan."
Hilman : "Ngan kana maén bal waé manéh mah."
Agus : "Ih, da enya, mun aya maén bal mah resep. Naon resepna pésta Agustusan ukur tarik tambang, balap karung, balap séndok, jeung maén rebutan mah?"
Avip : "Yeuh, ari miéling proklamasi téh udaganana lain ukur resep jeung ramé. Anu penting mah urang kudu sukuran. Kapan merdéka téh meunang hésé capé, tur kudu ditebus ku pangorbanan anu kacida gedéna."
Agus : "Alah, kawas enya manéh nyaho jeung milu ngalaman."
Avip : "Heueuh, kuring gé ceuk béja, cenah kitu nebus kamerdékaan téh. Urang mah ayeuna ngan kari senangna. Barang gubrag ka dunya téh nagara geus aman. Teu ngalaman ririweuhan, teu kungsi hirup balangsak."
Popi : "Ih, mani kawas kolot Avip mah ari nyarita téh."
Déwi : "Kapan bakal jadi kolot engké gé, lain?"
Avip : "Enya lah..."
Agus : "Pokokna mah pésta Agustusan téh kudu ramé, nya éta ku ngayakeun pertandingan maén bal."
Hilman : "Ih, manéh mah geus kana maén bal deui atuh!"
Agus : "Ari enggeus, lamun uing resep, rék naon? Manéh mah kitu ari ka nu resep maén bal téh sok sirik."
Popi : "Enggeus, Hilman, tong dilayadan si Agus mah, tara daék éléh omong!"
Mangga bilih bade di kopy paste mung tong hilap cantumkeun sumberna ,nuhun ah ^_^
Sumber : RINEKA BASA VII-B (Nu tos diropea)
KAULINAN BUDAK BAHEULA
Hiji poe aya dua budak keur nyarieun bebeletokan di imah babaturana nu ngarana yasya. Yanyan jeung yusuf katingali mani uplek ..
Yasya :”hey… Barudak kumaha ayeuna dek nyieun naon yeuh? Kagok geus ngumpul urang yeuh daripada euweuh gawe?”
Yanyan :”hayu..!”
Yusuf :”hayu..!”
Yasya :”eeh.. Tapi dek nyieun naon..?”
Yanyan :”aah..! Urang nyaho urang nyieun bebeletokan yuk barudak..?”
Yusuf :”tapi neangan awina timana?”
Yasya :”urang apal dimana kudu ngalana. Urang ka kebon aki samuh”
Yusuf jeung yasya ngajawab babarenga saking ku sumanget. “hayu…” eta barudak teh arindit ka kebon aki Samuh.
Sa bari leumpang teh eta barudak sabari nembang “manuk dadali manuk pang gagahna…” teu lila leumpang geus tepi deui ka kebon aki samuh.
Yasya :”sok atuh barudak ala awi anu leutikna tapi nu alus he'eh.”
Yusuf :”he'eh sip!”
Yanyan :”yas awi nu alus awi naon? Da loba ning awi didieu mah!”
Yasya :”awi nu alus mah awi tali barudak”
Yanyan jeung yusuf ngajawab babarengan “ohh.. Heeh atuh sip..!”. DOK…! DOK…! DOK…! barudak keur ngarala awi di kebon.
yanyan :”kumaha barudak geus meunang loba can awi na?”
yasya :”urang mah karek meunang 5 siki awina ge”
yusuf :”urang karek meunang 3 siki awina!”
Yasya :”he'eh. Keun bae da urang ge meunang 6 siki”
Yanyan :”he'eh. bae hayu atuh urang geura balik urang buru buru nyieun?”
“Hayu” yasya jeung yusuf ngajawab babarengan, eta barudak teh baralik ti kebon teh sabari marawa awi nu meunang ngala ti kebon. Teu lila leumpang nepi ka imahna yasya.
Yasya :”sok lah ayeuna mah urang jieun bebeletokanna.”
“Sok…!” yan yan jeung yasya ngajawab. DOK…! DOK…! DOK…! SREK…! SREK…! sora barudak keur nyarieun bebeletokan.
yasya :”barudak tingali urang mah geus jadi bebeletokan na oge”
yanyan :”urang oge..!”
yusuf :”acan euy urang mah.?”
Yasya :”naha mani lenglet atuh nyieun bebeletokan teh?”
Yusuf :”lain kumaha kumaha atuh barudak da urang mah apa atuh..?” sabari gagaro sirah
Yanyan :”sok atuh bantuan si yusuf ambeh tereh anggeus nyieun bebeletokan na ambeh tereh prung !”
Yasya :”ah.. kumaneh we atuh bantuan nana urang mah cape!” sa bari diuk dina jojodog bari nyender kana bilik
Yanyan :”ah maneh mah yas” bari ngomong tur mantuan yusuf nganggeuskeun bebeletokan na.
Eta mah barudak maen bebeletokan teh mani rame awahing ku resep mani pogot nepi ka poho ka waktu maen bebeletokan ge siga maen peperangan.
Yasya :”Dor! Dor! Dor! Dor!, benang maneh suf!” bari susumputan
Yusuf :”ahhhg…. kuring henteu katembak ku musuh.” bari papaehan
Yanyan :”dor!, beunang maneh yas!”
Yasya :”ah naon maneh mah nembak ti tukang licik”
Yusuf :”heeeeh enggeus pirage ulinan”
Yasya jeung yanyan tungtungna akur deui. Jeung der maen peperangan deui.
TAMAT…
Mangga bilih peryogi dikopy paste ,tong hilap cantumkeun sumberna ,nuhun ah ^ _^
Bebelotokan teh nyaeta awi sa'ageung pipa nu pang alitna dipotong panjangna kira kira 30 cm
Teras disumpel ku kertas baseuh nu di buleud buleud nu mangrupa kaleci tuluy disurungkeun ku awi nu sagede curuk panjangna 40 cm di arahkeun ka musuh ..
SADAR KU SORANGAN
Kacaritakeun aya barudak anu resep, basa gaul na mah ngefans ka artis korea,eta artis teh arek konser di indonesia ,manehna hayang lalajo eta konser tapi teu boga duit jeung deui manehna arek nyanghareupan ujian..
Kacaritakeun di sakola : :)
Bu guru : kade barudak ulah poho nya ayeuna mah kudu ngapalkeun,eureunan heula ngoprek hape,pikiran tah arek ujian 2 bulan deui..
barudak : Muhuuun buuuu... !!!
Bu guru : ulah kawas si Riha tah pagaweana teh malaweung wae,nya Riha?? Riha (bari di alungan kertas)
Hartini : Riha.... (bari nepak si Riha)
Riha : ( reuwaseun),naon buu?
Bu guru :Teu,geus ah ayeuna mah bagean istirahat,kade ulah poho eureunan tah ulinan hape teh nya !!
assalamualaikum ...........
Barudak : wa'alaikum salam.....
Keur istirahat si Riha mah di jero kelas bari malaweung,jebul si Hartini nyampeurkeun si Riha,,
Hartini : Riha ari maneh ku naon atuh malaweung wae??
Riha : Keur galau urang teh Tin hayang apal mah...
Hartini : hhahahay ,, neng Riha galau cenah,ku naon atuh neng Riha ?
Riha : Hayang nonton konser urang teh Tin,ngan masalahna teu boga duit.
Hartini : ampun ari maneh sugan teh galau ku naon...yeuh Riha ceuk bu Nunung oge ayeuna mah kudu miheulakeun heula di ajar jang engke ujian ulah mikiran nu sejen komo deui nonton konser,,
Riha : Ahh...gandenglah da maneh mah moal ngarti... !!
Hartini : Iiih biasa wae atuh da urang mah ngan ngabejaan wungkul.
Riha : Nya dukung atuh ka hayang urang teh,,, (indit bari ngagebragkeun meja)
Hartini : iiih emang salah kitu urang ngomong teh..
Riha : assalamualaikum...
Ema : waalaikumsalam,,, kunaon maneh Riha..?
Riha : ema ..ayeuna mah duit jang jajan Riha teh tambahan nya !!!
Ema : emang kunaon tuh hayang di tambahan ...??
Riha : atuh daa... Riha teh hayang ngumpulkeun duit jang nonton konser..
Ema : ari maneh Riha sugan teh jang nabung...
Riha : iih kunaon sih mani euweuh anu ngadukung pisan kahayang Riha teh,teu babaturan,teu indung
Ema : lain teu hayang ngadukung Riha ,da ari ngaran nonton konser teh kudu boga duit gede,, atuh ari ema duit timana?
Riha : nya ma nya tambahan..??
Ema : moal Riha ,ema mah arek nambahan mun Riha diajar ngapalkeun jang ujian,,
Riha : enya ma Riha janji bakal rajin di ajar ....
Ema : laaaahhh ... (bari indit)
Riha : iiih saruana pisan
isukna di sakola
Hartini ; Riha ,nggeus can pr
Riha : can ,baelahhh
Hartini : iikh maneh riha anyeuna mah jadi kedul kitu..pasti masih mikiran konsernya ?riha ayeuna mah pikiran ujian we heula anu sakeudeung deui,konser mah lila keneh kan ...??
Riha : dua bulanan deui lamun teu salah mah ,yeuh tin hayang apal mah poe ayeuna urang teh masih galau keneh mikiran kumaha carana meunang duit gede salila 2 bulan jang nonton konser tapi urang gen mikiran jang ujian oge,jadi pusing sabenerna mah...tapi lamun di pikiran deui moal mungkin salila dua bulan langsung meunang duit loba.ayeuna mah arek mikiran ujian heula.
Hartini : tah kitu Riha ,da ari lalajo konser mah kalah miceunan duit wungkul.
Riha : nya ayeuna mah arek konsen kana di ajar heula jang ujian tapi tetep heneg keneh teu bisa nonton...
Tungtungna mah si Riha sadar di ajar jang ujian leuwih penting tibatan mikiran lalajo konser..
Langganan:
Postingan (Atom)